پشت‌پرده و واقعیت‌سنجی چرخش موضع غرب مقابل اسرائیل
به‌دنبال فشار افکار عمومی جهان بر دولت‌های اروپایی به‌خاطر تداوم جنگ گرسنگی و نسل‌کشی صهیونیست‌ها ضد غزه، این دولت‌ها مواضعی علیه اسرائیل اتخاذ کرده‌اند، اما نمی‌توان این مواضع را که از حد تهدید و بیانیه فراتر نمی‌روند، بیداری واقعی تلقی کرد.
به گزارش گروه بین‌الملل، شرمساری فراوان یا شاید بی‌آبرویی، همان‌طور که امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه گفت، چیزی است که تعدادی از کشورهای غربی را طی مرحله اخیر تشویق کرده است علناً از اقدامات وحشیانه رژیم اشغالگر صهیونیستی علیه غیرنظامیان در نوار غزه انتقاد کنند و تهدیدات بی‌سابقه‌ای علیه این رژیم انجام دهند.
چرخش بی‌سابقه مواضع دولت‌های غربی علیه اسرائیل
بیش از 20 ماه است که ارتش اشغالگر صهیونیستی به قتل‌عام غیرنظامیان بی‌گناه در نوار غزه ادامه می‌دهد و طی این مدت کشورهای غربی نه‌تنها تجاوزات وحشیانه صهیونیست‌ها را محکوم نکرده بودند، بلکه سعی در توجیه این جنایات و تبلیغ روایت رژیم اشغالگر داشتند.
اما در چند هفته گذشته شاهد تغییر قابل توجه در موضع دولت‌های غربی مقابل رژیم صهیونیستی به‌ویژه کابینه راست افراطی این رژیم به‌ریاست بنیامین نتانیاهو بوده‌ایم؛ جایی که تصاویر کشتار و گرسنگی کودکان غزه در رسانه‌های اجتماعی، فشار افکار عمومی جهان بر کشورهای اروپایی را افزایش داده است و این شرمساری بین‌المللی برای غرب که از جنایات صهیونیست‌ها حمایت می‌کند، به‌دنبال صدور حکم بازداشت دیوان بین‌المللی دادگستری علیه نتانیاهو و سایر مقامات جنایتکار صهیونیست، بیشتر شد.
نتانیاهو با ادامه این جنگ جنایتکارانه علیه غیرنظامیان بی‌دفاع در غزه علی‌رغم همه تهدیدات و درخواست‌های بین‌المللی برای پایان دادن به این جنگ، به کشورهای غربی ثابت کرده است که اهداف شخصی او برایش از نظرات متحدان خود در جهان بسیار مهمتر است و توجهی به جایگاه آنها ندارد.
جنجال حمله صهیونیست‌ها به دیپلمات‌های اروپایی در جنین
یکی از تحولات اساسی که شاید خشم دولت‌های غربی را از افسارگسیختگی صهیونیست‌ها و شخص نتانیاهو افزایش داد، مربوط به حمله نظامیان صهیونیست به دیپلمات‌های اروپایی در جنین در شمال کرانه باختری است.
در حالی که برای نزدیک به پنج ماه متوالی، لشکرکشی گسترده ارتش صهیونیستی به شمال کرانه باختری و انجام کشتارها و ویرانی‌های گسترده در این منطقه از جمله جنین ادامه دارد، در تاریخ 21 مه هیئتی از دیپلمات‌های اروپایی و عربی از اردوگاه آوارگان فلسطینی در جنین بازدید کردند و در جریان این بازدید، دو نظامی صهیونیست به هیئت اعزامی اروپا و کشورهای عربی که شامل 25 سفیر، کنسول و نماینده اتحادیه اروپا و آژانس آنروا بود نزدیک شدند و به‌روی همه آتش گشودند و میان هیئت مذکور وحشت ایجاد کردند.
تصاویر منتشرشده از این حادثه نشان می‌داد که همه دیپلمات‌ها برای فرار از تیراندازی نیروهای اسرائیلی به‌سمت خودروهای خود می‌دویدند. ارتش رژیم صهیونیستی هم طبق معمول یک بیانیه تکراری برای توجیه این اقدام گستاخانه نیروهای خود صادر و اعلام کرد که نظامیان اسرائیلی میان هیئت مذکور اروپایی، به‌نشانه هشدار شلیک کرده بودند.
اما استدلال‌های ارتش رژیم اشغالگر همچون این ادعا که نیروهای اسرائیلی قصد داشتند از نمایندگان اتحادیه اروپا در برابر عناصر مسلحی که ممکن بود در منطقه حضور آنها کمین کرده باشند محافظت کنند، هیچ‌کس را قانع نکرد؛ زیرا منطقه‌ای که هیئت اروپایی وارد آن شده بود منطقه‌ای است که هیچ‌کس بدون اطلاع ارتش صهیونیستی نمی‌تواند وارد آنجا شود.
واکنش‌های رسمی اروپایی‌ها به این اقدام نظامیان صهیونیست بلافاصله آغاز شد و ژان نوئل بارو؛ وزیر امور خارجه فرانسه در توییتی اعلام کرد که پاریس سفیر اسرائیل را برای بررسی این حادثه احضار خواهد کرد.
وزیر خارجه فرانسه گفت: تیراندازی نیروهای اسرائیلی به‌سمت هیئت اروپا در جنین که یکی از دیپلمات‌های ما هم در آن حضور داشت، غیر قابل قبول است و ما از هیئت خودمان و مأموریت آن در شرایط دشوار کاملاً حمایت می‌کنیم.
در ایتالیا هم آنتونیو تاجانی، وزیر امور خارجه این کشور از رژیم صهیونیستی خواست فوراً در مورد اتفاقی که افتاده است توضیح دهد و سفیر این رژیم را هم احضار کرد، اسپانیا و پرتغال هم همین اقدام را انجام دادند و ترکیه هم خواستار پاسخگویی تل‌آویو به رفتار نظامیان خود با هیئت دیپلمات‌ها در جنین شد؛ زیرا این هیئت شامل یکی از کارکنان کنسولگری ترکیه هم می‌شد .
تهدیدات بی‌سابقه اروپا علیه اسرائیل
اما گلوله‌های شلیک‌شده توسط نظامیان صهیونیست به‌سمت هیئت دیپلماتیک اروپا، صرفاً جرقه‌های کوچکی از آتشی بود که پیش از این میان رژیم صهیونیستی و متحدان وفادار غربی آن شعله‌ور شده بود. در 19 مه فرانسه، انگلیس و کانادا بیانیه‌ای در مورد وضعیت فاجعه‌بار غزه و کرانه باختری منتشر و اعلام کردند که به‌شدت با گسترش حملات نظامی اسرائیل در غزه مخالف هستند و رنج انسانی در این باریکه را غیر قابل تحمل می‌دانند.
کشورهای مذکور اروپایی از کابینه رژیم صهیونیستی خواستند فوراً اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه به‌شکل مستمر و کافی را به غزه بدهد. این کشورها امتناع رژیم اشغالگر از ارائه کمک‌های انسانی اولیه به غیرنظامیان در غزه را غیرقابل قبول و نقض قوانین بشردوستانه دانستند و لفاظی‌های مقامات صهیونیست مبنی بر تهدید به آوارگی اجباری ساکنان غزه را محکوم کردند.
کشورهای اروپایی همچنین رژیم صهیونیستی را تهدید کردند که در صور ت ادامه جنگ غزه، اقداماتی علیه این رژیم انجام خواهند داد، از جمله لغو توافق تجاری با آن، اما آیا این اقدامات واقعاً انجام می‌شود و این کشورها چه‌کاری می‌توانند بکنند؟ برای پاسخ به این سؤال باید مروری بر روابط بین رژیم صهیونیستی و کشورهای اروپایی داشته باشیم.
اتحادیه اروپا شریک تجاری اصلی رژیم صهیونیستی به‌شمار می‌رود و روابط میان دو طرف طبق توافق‌نامه همکاری امضاشده در سال 1995 است که در سال 2000 لازم الاجرا شد. این توافق‌نامه امکان تجارت آزاد در چندین بخش از جمله کشاورزی و صنعت را فراهم می‌سازد و به‌عنوان مثال در سال 2022 حدود 24 درصد از صادرات رژیم صهیونیستی معطوف به کشورهای اتحادیه اروپا بود و 31 درصد واردات این رژیم را هم محصولات اروپایی شامل می‌شدند.
اتحادیه اروپا از ابتدا رژیم صهیونیستی را در چارچوب آنچه «سیاست همسایگی اروپا» توصیف می‌شود قرار داده که مبتنی بر حفظ روابط خوب سیاسی و اقتصادی است، همچنین کشورهای اروپایی بعد از آغاز جنگ روسیه و اوکراین و در چارچوب تحریم‌هایی که غرب و آمریکا علیه روسیه اعمال کردند، برای کاهش وابستگی به منابع انرژی این کشور به بررسی گزینه‌های جایگزین واردات انرژی از جمله رژیم صهیونیستی پرداخته به همین دلیل به‌شکلی فزاینده به این رژیم نزدیک شدند.
همه این توافق‌نامه‌ها گواهی بر نزدیکی زیاد میان غرب و رژیم صهیونیستی است و البته ناگفته نماند که کشورهای اروپایی همواره از صهیونیسم به‌عنوان یک ایدئولوژی به‌شدت حمایت می‌کنند و برخی از آنها مانند فرانسه و آلمان هرگونه انتقاد از صهیونیسم را یهودی‌ستیزی می‌دانند.
اما با وجود این، اصرار ارتش و کابینه جنایتکار صهیونیستی در ادامه این جنایات خونین در غزه، موجب شرمساری متحدان آن در اروپا شده است؛ جایی که امانوئل ماکرون که از ابتدای جنگ غزه به‌شدت از سیاست‌های رژیم صهیونیستی حمایت می‌کرد، در 13 مه در ادامه انتقادات چند ماه اخیر خود از این رژیم و شخص نتانیاهو، اقدامات کابینه او را شرم‌آور توصیف کرد، اما در عین حال به خودش اجازه نداد که از اصطلاح «نسل‌کشی» برای کاری که ارتش صهیونیستی در غزه انجام می‌دهد، استفاده کند.
رئیس جمهور فرانسه عدم استفاده از اصطلاح نسل‌کشی را با این استدلال توجیه کرد که این مسئولیت سیاستمداران نیست، بلکه مورخان هستند که حق دارند آنچه را اتفاق می‌افتد، به‌طور دقیق توصیف کنند.
همزمان با این مواضع دولت‌های غربی علیه رژیم صهیونیستی، تحرکات مردمی در سراسر اروپا ضد جنایات رژیم اشغالگر هم گسترش یافته است و به‌عنوان مثال طی هفته‌های گذشته در هلند شاهد اعتراضات بی‌سابقه و برگزاری تظاهرات گسترده ضد اشغالگران صهیونیست بودیم.
آیا غرب بیدار شده است؟
اما آیا تهدیدات کشورهای غربی و موضع‌گیری آنها ضد رژیم صهیونیستی تأثیری بر این رژیم و شخص نتانیاهو خواهد داشت؟ خود غربی‌ها خوب می‌دانند که نتانیاهو از همه بحران‌ها و جنگ‌ها به‌نفع خودش سوءاستفاده می‌کند، چه برای رسیدن به دستاوردهای سیاسی و چه کاهش ضررهای خود و فرار از محاکمه.
نتانیاهو در واکنش به این مواضع کشورهای غربی گفت که فرانسه، انگلیس و کانادا در سمت اشتباه تاریخ قرار گرفته‌اند و اظهارات آنها به‌معنای حمایت از حماس است. سخنگوی دولت فرانسه هم فوراً به این اظهارات نتانیاهو واکنش نشان داده گفت: پاریس چنین اتهاماتی را نمی‌پذیرد و بین اسرائیلی‌ها با کابینه فعلی به‌ریاست نتانیاهو، تفاوت قائل است.
اما آنچه تاکنون ثابت شده این است که نتانیاهو بر نابودی کامل نوار غزه اصرار دارد و سعی می‌کند روایت موردنظر خود را در مورد تغییراتی که در گفتمان غرب رخ داده است، به افکار عمومی صهیونیست‌ها القا کند.
اما حقیقت آشکار این است که فشار غرب بر رژیم صهیونیستی تاکنون از بیانیه‌ها و اعلامیه‌ها فراتر نرفته که برخی از آنها متوجه افکار عمومی داخلی صهیونیست‌ها است، نتانیاهو هم تقریباً مطمئن است که کشورهای اروپایی از تهدید فراتر نمی‌روند و اجرای تحریم‌ها به‌ویژه تحریم‌های اقتصادی با توجه به جنگ طولانی اروپا و روسیه به‌ضرر خود اتحادیه اروپاست و علاوه بر آن غرب نمی‌تواند نقش تاریخی خود در حمایت از اسرائیل را کنار بگذارد.
در این میان، روشن است که صحبت در مورد بیداری غربی خیلی زود به‌نظر می‌رسد و بیداری سیاسی با بیداری از خواب متفاوت است؛ جایی که سیاستمداران اروپایی نه از روی حس بشردوستانه، بلکه تحت فشار افکار عمومی جهان مجبور شدند چنین مواضعی را اتخاذ کنند که آن هم هنوز در حد تهدید و بیانیه است.
در شرایطی که تصاویر کودکان گرسنه غزه وجدان هر انسانی را در هر کجای این جهان به درد می‌آورد و بمباران شبانه‌روزی غیرنظامیان و قتل‌عام صدها نفر از آنها هر روز ادامه دارد، مقامات غربی جرئت به‌کار بردن اصطلاح نسل‌کشی در مورد اتفاقاتی را که در غزه رخ می‌دهد، ندارند و هنوز هم حامی جنایات اسرائیل هستند
